Unkle Eşliğinde Postmodern Devinimler ve Çokokrem

        Ne zaman ki bir şeylerin sonu gelmiştir artık, inanmak istemez insan. Devrik başlamıştır hayata, asla düzelebileceğine inanmaz. Gereği yoktur der ayağa kalkmanın. Yere çökmüş bir şekilde başını zorlukla yukarı kaldırıp bakmak, daha bir asilce gelir aşağıdakileri izlemekten.

        Yeniden sevebilmesi için terketmen lazım, yeniden yaşayabilmek için en az bir kere ölmen lazım. Nefret etmek için en başta sevmen lazım. Ve sevebilmen için terketmen lazım.

         Bütün yollar terketmeye çıkar. Bırakıp gitmeye, kaçmaya, korkmaya çıkar. Gururun değil korkaklığın başta olduğu bir yönetim darbeyle gelmiştir. Sevmesende daha bir kolaydır korkaklık daha bir içine kapanık. Sarılmak varken iyi gelir yalnızlık.

     Ne zaman ki gitmeye karar verdiniz, işte o zaman bir yere gitmemeniz gerektiğini anlarsınız. Çünkü demin aldığınız karar sizi kendinizden götürmüştür. Çok kaybolmuşsunuzdur kendinizi bulamazsınız. Bir şeylere karar vermek zordur. Hayata karşı başkaldırıştır plan yapmak. Ben bunu yapacağım! diyebilmek. Önünüzdeki bir kaç saati, günü , haftayı, seneyi önceden düşünmek. Asiliktir yaşamak. Asi olmaktır.

       Not: Evet ama bu yazının neresinde var ki çokokrem...