1 Ağustos 2009 Cumartesi

Zamansız Bir İnsandım Ben Hep...


Devrik başlangıçları seviyorum. Kullanmak istediğim kelimeyi cümleye başladıktan sonra hatırlamamdan geliyor bu bende ki devrik cümle oluşturma hissiyatı. Bazı şeyler için ne kadar zamansız bir insan olduğumdan bahsetmeyi düşünüyordum aslında. Ama vazgeçtim.Sevdiğim başka şeyler arasında belli bir konu adı altında başlayıp başka şeyler yazmak da var. Paravan yazarlık diyorum buna ben. Okuyucunun her zaman ilgisini çekmiştir bu bilinmezlik. Yazar neden bahsediyor? Kim bu adam? Ben niye bunu okuyorum? Hepimiz ölecek miyiz? Gökyüzü neden mavi? Bazı bulutlar neden ineklere benziyor? Aklına o kadar çok saçma soru gelebilir ki okuyucunun böyle yazılarda. Pek şaşırmamak lazım.

Konu yok dediysek de sapıtmak yersiz. Aslında her yapılan eylemin bir amacı vardır düşününce. Zamansız insanı anlatmayı hedefleyen yazar daha sonra devrik cümleler konusunda görüşünü belirtir ve spontane yazılar yazabilir. Bu da bir amaçtır.

Okuması yorucu bir yazı oldu farkındayım. Yapacak bir şey yok. Dediğim gibi zamansız bir insanım ben. Ne zaman ne yapacağımı kestiremiyorum.... (ahah nasıl başa bağladım ama:)

ek1:Tekrar okuyunca itici bir yazı olmuş sevmedim.
ek2:yazıların altına böyle bir sürü ek yazmayı seviyorum
ek3:deneme
ek4:tamam sustum

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder