Karadenizde tam fıkralık olaylarda yaşadık. Ayderde gruptaki yaşlıca bayanlardan biri gezilere pek katılmadı. Bunun yerine ev ziyaretlerine gitmiş. Gittiği evlerden birinde cenaze varmış. 3-4 kadın kuran okuma için tartışıyorlarmış. En sonunda bir tanesi diğerine "uzun bir dua okuma en kısasını seç, biz amin deriz" demiş. Bu dua okuma pazarlığı bize komik geldi. Diğerini de ben yaşadım. Fotoğraflarda gördüğünüz iki çocuğun fotoğrafını çekiyordum. Kız çocuğuna siz kardeşmisiniz dedim. (bu arada çocuk köpeği seviyordu) Verdiği yanıt şu oldu: "Hayır bu bizim köpeğimiz. Benim kardeşim değil, kardeşim şurada (göstererek)" dedi. Bende yaaa öyle mi diyebildim ancak.
Edit: Sevgili eşim ilk olay konusunda ufak bir uyarıda bulundu. Hafızam beni biraz yanıltmış. Konuşma şöyle geçiyormuş. "Duaların hepsi aynı, en kısasını seç, tesbihe geçelim"miş. Noelbabanın annesine de sevgiler buradan :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder